ناصر ابراهیم زاده

۲ مطلب در آبان ۱۳۹۶ ثبت شده است

دوشنبه, ۸ آبان ۱۳۹۶، ۰۶:۴۲ ق.ظ

تمرین سی و یک هفته ای عزت نفس برای بار دوم

حدود یک سال پیش بود که کتاب روانشناسی عزت نفس ناتانیل براندن رو خوندم. از خود کتاب خاطره جالب که دارم این تمارین سی یک هفته ای انتهای این کتاب بود و به گونه این تمرینها از چند جهت برای من مفید و موثر بود یک اینکه با این کار من برای بار اول به شکل مداوم داشتم به یک مطلب تمرین دار تمرکز میکردم و از جهتی نوشتن رو در ابتدای هر رزو صبح داشتم تمرین میکردم ،بعد از چند هفته از شروع اون پروژه تصمیم گرفته بودم که نوشتن رو کاغذ رو بی خیال بشم و نوشته هام رو بر روی اور نوت یاداشت کنم تا با این کار سرعت تایپم رو هم بهبود داده باشم که این کار رو هم کردم و بعد از اون سی یک هفته به شکلی مهارت تایپ کردن رو یاد گرفتم البته نمیدونم تایپ ده انگشته به حساب میاد یا نه اما من در حال حاضر باهاش راحت هستم و اگر بعد فرصت کردم مقایسش میکنم با تایپ ده انگشتی. حالا از اینها که بگذریم خواستم بابت برنامه ای که از دیروز صبح در هنگام تمرین سی دقیقه نوشتن روزانه به ذهنم خطور کرد رو اینجا بیان کنم تا به شکلی در دوره دومی که قرار هست تمرینهای بهبود عزت نفیس رو انجام داده باشم با این نوشته شروع این برنامه شگفت انگیز رو اینجا اعلام کرده باشد، این کمک میکنه تا به شکلی تعهدی از اجرای تمرینها برای خودم مد نظر داشته باشم به هر حال زمانی که ادم به خودش قول میده اگر اجراش نکنه و بزنه زیر قولش قطعاٌ از عزت نفسش کم میشه و از اونجاییی که کیسه عزت نفس زیاد پر باری ندارم به همین راحتی دوست ندارم و حاضر نیستم که از این مهم تر از مهم به قول حامد متین کاسته بشه .

راستی یک خاطره ای هم الان به ذهنم رسید این بود که بعد از به اتمام رساندن اون تمرینات من تصمیم قطعی خودم رو برای خروج از کار سابقم گرفتم و اون تمرینها ترس از این تصمیم پر ابهام و چالش بر انگیز فکری رو برای من به شکلی ساده کرد و شاید بهتر هست بگم که یکم نیروهای فکری و منطقی من رو بهبود داد هر چند بعد از اون ماجرا اتفاقات و حوادث ناگواری برام به وجود اومد اما اون تمرینها اونقدر تاثیر گذار بود و اونچنان قدرتی به من داد که در یک سالی که گذشت و با زمین خوردنها و زخمهای عمیقی که بر من وارد شد با این اتفاقات خیلی محکم و استوار بدون شکشتن و جا زدن به راه خودم با سرعت و قدرت بیشتری ادامه داده باشم ،این بحث رواینجا بیان کردم تا این رو اعلام کنم حالا که دو روزی هست که دارم این تمرین ها رو برای بار دوم اجرا میکنم به گونه ای به نظر فصلی جدیدی رو در زندگی شروع کردم، شاید باورش براتون سخت باشه که این کار چقدر میتونه برای زندگی شخصی  و کاری موثر باشه، به هر حال اگر وقت و فرصت داشتید این تمرینات رو انجام بدید ضرر نمیکنید،اگر میشد این تمرینها جزعی از آموزشهای دوره دبیرستان کشور مون میشد به نظر رشد قابل توجه ای در زمینه های مختلف در کشور رو مشاهده میکردیم،البته این تمرینها برای بیشتر سنین قابل استفاده هستند اما این دوره دبریستانی به خاطر اینکه در مرحله رشدی ویژه ای قرار داره به نظرم این تمرینها بهتر میتونه کمکشون کنه و درصد بیشتری رو از ادمها رو از رفتن به بیراهه ها نجات بده .

البته این فقط یک نظر شخصی هست اگر شما خواننده عزیز برای بهتر شدن حال خود به دنبال راهی میگردید این یک روش خوب و مفید به حساب میاد و میتونه بهتون برای ساختن زندگی بهتر کمک کنه.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ آبان ۹۶ ، ۰۶:۴۲
ناصر ابراهیم زاده
دوشنبه, ۸ آبان ۱۳۹۶، ۰۱:۰۰ ق.ظ

بازگشت موقتی

حدود 1 سالی میشه که نوشتن اینجا رو رها کردم و برای یادگیری ورد پرس برای خودم دامین و هاست خریداری کردم و اینجا مشغول به نوشتن شدم،چند روی هست که به خاطر تغییر سرور و  کم دانی من نتونستم مطلبی رو اونجا منتشر کنم و طی یکی دور روز که نوشتن در وبلاگ رو ول کردم به شکلی کلی در این مدت عذاب وجدان داشتم و به خاطر اینکه از این ماجرا خودم رو خلاص کرده باشم تصمیم گرفتم که نوشته هایی رو در اورنوت داشته باشم اما یک دفعه به ذهنم رسید که نوشتن در اینجا به نظر کار ساز تر و بهتر میتونه باشه به شکلی یاد خاطرات بیان برام زنده میشه و هم حال بد و عذاب وجدان برای عدم انتشار مطالب به صورت شبانه به سراغم نخواهد اومد از این که بگذریم تو این مدتی که از اینجا رفتم اگر خلاصه ای از یادگیری ورد پرس رو بخوام بیان کنم به نظر من هنوز طی این یک سال 5 درصد از ورد پرس رو یاد نگرفتم و در به کار بردن از افزونه هاش هم زیاد وارد نشدم و از این نقل مکان که هزینه دار هم هست فقط همون انتشار مطلب رو دارم انجام میدم به هر حال بعضی وقتها اینطوری هم میشه دیگه! کاریش نمیشه کرد،امیدوارم که مسائل به وجود اومده به زودی تحت کنترل در بیاد.
تصمیم گرفتم تا راه اندازی مجدد اونجا که نمیدونم چند روزی طول بکشه اینجا بنویسم و با این نوشتن که تمرین این روزهای من هست اوضاع رو کمی برای خودم سبک تر و بهتر کرده باشم به هر حال به نظر میرسه که قولی که ایندفعه به خودم دادم خیلی من رو ترغیب به نوشتن کرده و به شکلی طی این دو ماه که مداوم دارم مینویسم اگر شبی ننویسم فردا روز خوبی رو نخواهم داشت به نظر میرسه که در حال حاضر اعتیاد به نوشتن پیدا کردم به هر حال این اعتیاد خیلی لذب بخش هم هست و اگر تا به حال امتحانش نکردید برای یک مدتی نوشتن رو در زندگی به کار ببرید بعد از مدت کوتاهی حتما به این نتیجه میرسید که برای احوالاتمون بهتر هست که بنویسیم حالا مهم نیست که نوشته های ما خیلی هم حرفه ای باشه به هرحال اگر کمی به نوشته های ناقص من هم نگاه بندازید قطعن متوجه خواهید شد که چقدر ایرادات نگارشی و املائی و دستوری داره اما این دلیل بر این نمیشه که ننویسم بعصی وقته انتقاداتی از حرافهای بی کار که در اطراف گاها دیده میشند مورد قضاوت قرار میگیریم اما با این در نظر داشتنها به راه خودمون ادامه میدم و امید دارم که بتونم رشدی که در ذهن مد نظر هست رو در زندگی تجربه کرده باشم.برای شما هم ارزوی رشد یافتگی هر چه بیشتری رو ارزو میکنم.
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ آبان ۹۶ ، ۰۱:۰۰
ناصر ابراهیم زاده