وقت گذاشتن برای کارهای کم اهمیت تر
یکی از مهمترین اصولی که هر فردی بهتر است ان را برای خود مد نظر داشته باد داشتن برنامه ریزی و اولویت بندی در کارها ست که اکثر ما به دلیل نداشتن اینهاست که مدت زمان زیادی را صرف کارهای کم اهمیت تر میکنم و بعد از گزراندن زمان و نتیجه نگرفتن است که تازه به این موضوع فکر میکنم و ایکاشهایمان شروع به نمایش خود میکند و باعث میشود به میزان زیادی وقتمان را باز اینجا تلف کنیم،این یکی از اصولی است که من سالها زیادی با ان دست و پنجه نرم میکنم .
شاید باید این موضوع را این گونه مطرح کرد نداشته هایت را که انتحاب کردی، داشته ها به سراغت خواهند امد
این پارگراف که چند ماه پیش ان را در یکی از نوشته های محمد رضا شعبانعلی دیده بودم ضربه ای کوبنده برایم بود ، چند سالی است که چند کار را با هم انجام میدادم و خیل یتمایل داشتم که همه چیزرا با هم داشته باشم و شاید با این روش میخواستم طعم موفقیت را بچشم ،با خواندن ان متن همه داشته هایی که زیاده خواهی بود را از خود دور کردم و انها را کنار گذاشتم و با انها خداحافظی کردم در این مدتی که ان داشته های در حاشیه ام را ول کردم چند باری وسوسه به سراغم امد که دوباره انها را به داشته هایم بازگردانم اما هربار با به یاد اوری ان پاراگراف بالا اتش زیاده خاهی من خاموش میشود و به حالت عادی برمیگردم و به مسیر خود ادامه میدهم
ان روزها که چند کار را با هم انجام میدادم انقدر به اشقتگی ذهن دست و پنجه نرم میکردم که در خانه و جمع دوستان من را حواص پرت میدانستن و خودم هم به خود قبولانده بودم که من فراموشی دارم ،و مشکلی در به خاطر سپردن دارم بعد از انکه تصمیم گرفتم که برنامه های زندگی خود را اولویت بندی کنم بعد از مدت زمان کوتاهی دیدم فراموشی من به طرز غیر ثابل باوری خوب شده و نکته جالب اینجاست که من حرفهایی که خانواده و یا دوستان قبلا زدند و فراموش کرده اند را هم به انها یاد اوری میکنم و این را مدیون ان پاراگراف و نویسنده ان هستم که نظم را برای من به وجود اورد و هر روز سعی بر ان دارم که از روز قبل بهتر باشم.
