من،ابراهیم و همشهری

بعضی روزای هفته از مسیری که عبور میکنم از ابراهیم دوست روزنامه فروشم روزنامه همشهری میخرم ،من ابراهیم رو چند سالی میشناسم اون با اینکه از ناحیه پا دچال مشکل است با ان حال هم دست خود را به طرف کسی دراز نمیکند و برای تامین نیازهای خود و خانواده خود تلاش میکند ،چند باری با هم صحبت کردیم رفتار خیلی دوستانه و صمیمی دارد شاید بهتر باشد اینطور این موضوع را بیان کنم در میان انبوه دوستانی که در اطرافم با انها در ارتباطم جزء محدود ادمهایی است که منفی بافی نمیکند و امیدوارانه در حال تلاش است.در مکالمه قبلی مان به من گفت که از شهرداری شهر نشتارود مجوز گرفته تا ادامه کارش را در کانکسی ادامه دهد،او یکی از مظاهر انگیزاننده من به حساب می اید و هر باری که او را میبینم به او افتخار میکنم.  

پی نوشت 1:از صفحات روزنامه صفحه اقتصاد و بورس را برای خودم جدا میکنم و مابقی را به دوستانم هدیه میدهم تا شاید در ان محتوایی که دنبالش میگردند را بخوانند،بعضی روزها فقط صفحه اقتصاد را در ان میبینم و روزهایی هم صفحه بورس در ان موجود است این مابین نمیدانم همشهری روزنامه اش را اینطور چاپ میکند یا ابراهیم روزنامه هایش برهم ریخته است ، این موضوع اینقدر بی اهمیت است که ارزش ان را ندارد که راز ان را کشف کنم چون فکر میکنم در شرایط موجود هر سه ما(من،ابراهیم،همشهری) از این موضوع راضی هستیم و پیگیری این کار موجبات دلنگرانی ما خواهد شد .

پی نوشت2:موضوعی که امروز من را شگفت زده کرد این بود که صفحه اقتصاد امروز همشهری از دفعات قبل هم کمتر شده ، این تصویر برای من بیان گر دو موضوع است.یا ما در ضمینه ای به این مهمی که رهبری بخاطر ان نام امسال را اقتصاد مقامتی گذاشته محتوا در این راستا کم موجود است و یا وضعیت اینقدر کسل کننده است که خبر نگارانمان از یک نواختی و رکود در این ضمینه دچار افسردگی شده اند و شاید بهتر باشد در این وضعیت برای انها کلاسهای انگیزشی برگزار کرد تا شاید با دید مثبت تری به بازنگری این موضوع بپردازند.